Powrót do reaganizmu. Czyli jak amerykańscy republikanie chcą rywalizować z Chinami

Ostre powstrzymywanie Pekinu w wymiarze wojskowym z większą rolą broni jądrowej, szersze i bardziej drakońskie sankcje i odcinanie dostępu do amerykańskich technologii, zaostrzenie wojny handlowej oraz równoważenie Chin w regionie Indopacyfiku przez połączonych siecią współpracy sojuszników i partnerów Waszyngtonu – tak najkrócej można opisać postulaty amerykańskich strategów stanowiących zaplecze środowiska politycznego Donalda Trumpa i szerzej obozu republikanów. Tym, co jeszcze łączy te jastrzębie głosy w debacie elit zza oceanu, jest dość silne przekonanie, że Ameryka w rywalizacji z Chinami może i musi odnieść jednoznaczne zwycięstwo. Kierując się tą logiką gry o sumie zerowej, bliscy republikanom stratedzy argumentują, że czas powrócić do modelu polityki zagranicznej, którą w latach 80. XX wieku realizowała wobec ZSRR administracja prezydenta Reagana. Problem w tym, że wiele parametrów obecnej rywalizacji między Waszyngtonem a Pekinem jest dalece odmiennych od tych, które wyznaczały dynamikę konfrontacji Stanów Zjednoczonych i sowieckiej Rosji. Nie jest to jednak jedyny mankament republikańskiej strategii wobec Państwa Środka.