Koncepcję tak rozumianej „tragedii” oraz szereg implikacji, zwłaszcza konieczność posiadania zdolności „myślenia kategoriami tragicznymi”, Kaplan opisał szeroko, wykorzystując nieoczywistą literaturę, jaką stanowią przede wszystkim tragedie autorstwa uznawanych za najwybitniejszych w historii tragediopisarzy: Ajschylosa, Eurypidesa, Sofoklesa i Shakespeare’a...