Dlaczego to robimy?
Strategy&Future od momentu swego powstania w dziesiątkach wystąpień, artykułów, wywiadów, książek formułuje kluczowe naszym zdaniem z punktu widzenia Polski przesłanie. Zmienia się na naszą niekorzyść koniunktura geostrategiczna, rysujące się trendy oznaczają wzrost zagrożeń dla naszego bezpieczeństwa, Rosja wzmocniła się w wyniku reformy swych sił zbrojnych i chce wrócić do europejskiej polityki, a w Europie Środkowo-Wschodniej dyktować warunki, obezwładniając naszą decyzyjność rozwojową od energetyki po innowacje, od rozwoju wojska po zasady relacji handlowych z innymi państwami.
Jesteśmy przekonani, że perspektywa wojny jest dziś bliższa urzeczywistnienia niż kiedykolwiek w ostatnich kilkudziesięciu latach i na pewno będzie rosło znaczenie sił zbrojnych jako narzędzia polityki państwowej. Apelowaliśmy o wzmożenie naszego wysiłku w zakresie obronności, zwiększenie nakładów, modernizację sprzętową.
Przed ponad rokiem, nie czekając na przebudzenie opinii publicznej i elity strategicznej, rozpoczęliśmy prace, finansując je ze środków społecznych, nad Armią Nowego Wzoru, to jest taką formułą naszych sił zbrojnych, aby były one lepiej niźli obecnie w stanie odpowiedzieć na rysujące się zagrożenia.
Nie jesteśmy już na szczęście oskarżani, jak kilka miesięcy temu, że podnosząc konieczność zwiększenia naszych możliwości wojskowych i bardziej samodzielnej w tym zakresie polityki, naruszamy spoistość sojuszniczą NATO. Nasza debata publiczna jednak się pogłębiła.
Jarosław Kaczyński, wicepremier odpowiedzialny za bezpieczeństwo i lider rządzącej partii, mówi nie tylko o konieczności znacznego zwiększenia wydatków na nasze bezpieczeństwo, ale też zauważa, że w razie konfliktu zbrojnego możemy i musimy polegać przede wszystkim na własnych siłach i być w stanie walczyć z rosyjskim zagrożeniem samodzielnie przez długi, bardzo długi czas. Niczego innego nie mówimy od kilkunastu miesięcy.
Nasze wysiłki na rzecz zmiany kultury strategicznej Polski zaczynają przynosić pierwsze pozytywne rezultaty. Nie dyskutujemy już o tym, czy musimy sami zrobić więcej, nikt poważny w Polsce nie daje wiary uspokajającym tezom głoszonym na serio jeszcze kilka miesięcy temu.
Cieszymy się ze zmiany, która zaczyna następować na naszych oczach, choć jednocześnie liczymy na to, że o kształcie naszej armii będziemy mogli dyskutować nie na poziomie gier politycznych związanych z wartością i politycznym znaczeniem zamówień dla wojska, na konferencjach prasowych, lecz w środowisku ekspertów, fachowców i samego Wojska Polskiego, gdzie będziemy wspólnie zastanawiać się nad tym, jakie zagrożenia są dla nas najpoważniejsze, jak w związku z nimi ukształtować nasze siły zbrojne, jak najlepiej wykorzystać ograniczone przecież zasoby i jaki jest punkt wyjścia, czyli obecny stan Sił Zbrojnych RP.
Wzywamy kierownictwo resortu obrony do rozpoczęcia publicznej debaty, do której gotowi jesteśmy stanąć. Przed upublicznieniem przygotowanej w Strategy&Future koncepcji Armii Nowego Wzoru proponowaliśmy odbycie zamkniętego seminarium w gronie specjalistów, w trakcie którego można byłoby przedyskutować zarówno podstawowe wyzwania stojące przed polskimi siłami zbrojnymi, jak i to, w jaki sposób możemy na nie odpowiedzieć.
Proponowaliśmy, aby na wzór słynnej dyskusji strategicznej, jaka toczyła się w Stanach Zjednoczonych w latach 70., powołać Team A i Team B, dwa umowne zespoły analityczne, które mogłyby poddać ocenie koncepcje reformy naszych sił zbrojnych.
Nie uważamy, abyśmy we wszystkim mieli rację, ale jesteśmy pewni, że bez wsparcia społecznego, dyskusji na temat głębokości i zakresu reform żadne zmiany się nie powiodą. Albo zmodernizujemy nasze siły zbrojne wspólnym wysiłkiem całego społeczeństwa, albo ich nie zreformujemy. Decyduje o tym skala wyzwań, ale również niezbędnych wyrzeczeń i zakres koniecznego konsensusu społecznego i politycznego. Materiał ten traktujemy jako głos w dyskusji, która, mamy nadzieję, rozpocznie się w Polsce.
Deklarujemy niniejszym, że jeśli po zaprezentowania przez nas systemu Armii Nowego Wzoru będą powstawały raporty na temat pomysłów dotyczących reformy systemu odporności państwa i Sił Zbrojnych RP, to je przyjmiemy i opublikujemy na łamach S&F. W ten sposób społeczeństwo będzie mogło wyrabiać sobie własną opinię na temat potrzeby zmian.
Niech się przetoczy ta debata przez naszą ojczyznę i niech politycy nie zasłaniają się rzekomą wagą „tajemnicy” związanej z wojskiem i jego funkcjonowaniem. Nie tak się to robi i nie temu to służy.
